อันหมึก inkjet ที่มีขายกันอยู่ในไทยนั้นจะมีอยู่ด้วยกัน 2 แบบครับ คือ
แบบที่ 1 มีหัวพิมพ์ติดอยู่ที่ตลับหมึกเลย ซึ่งก็มีอยู่ราว 2 ยี่ห้อที่ใช้ระบบนี้อยู่ คือ ฮิวเล็ท เล็ทมาร์ค
ข้อดี ของระบบนี้คือ ทุกๆ ครั้งที่เปลี่ยนตลับหมึกคุณจะได้หัวพิมพ์ใหม่ด้วย งานพิมพ์จะคมชัดมาก
ข้อเสีย ราคาของระบบแพงมาก เปลี่ยนตลับ 2-3 ครั้งอาจจะได้ราคาเครื่องพิมพ์ใหม่ได้เลย และถ้าพิมพ์น้อยหัวพิมพ์ หรือระบบหมึกจะอุดตันเร็ว เสียง่าย
แบบที่ 2 ใช้หัวพิมพ์แยกต่างหาก ที่เด่นๆ ก็มี แคนนอน กับ เอปสัน (บราเตอร์ด้วย) อันนี้คือใช้ตลับหมึกแยกกับหัวพิมพ์ ซึ่งถ้าไม่ตันแบบสุดๆ แล้วอายุเครื่องจะราว 2-4 ปีครับ (เคยเจอยืนที่สุด 10 ปี เป็นของเอปสัน รุ่นสไตลลัส) ระบบนี้ตลับหมึกจะถูกกว่า แต่ถ้าไม่ใช้หัวพิมพ์จะตันง่ายมากๆ ต้องฉีดล้างหัวเยอะ ซึ่งนั่นก็ทำให้หมึกเปลืองขึ้นไปอีก
ข้อดี หมึกถูก ถ้าพิมพ์บ่อยหน่อยหัวไม่ตัน อายุยืน
ขอเสีย ตัวเครื่องแพง หมึกราคากลางๆ (เจอ 6 สี ก็มีหน้ามืดเหมือนกัน)
อิงค์แท็งค์จึงเกิดขึ้นมาจากการเลียนแบบระบบของเครื่องยิงหน้ากว้างเอามาประยุกต์ใช้กับเครื่องเล็กๆ อันที่อยู่ในรูปจะเป็นของจีนแดงครับถูกดี แต่จะมีสีเพี้ยนมากทางโซนของแดง ไม่แนะนำถ้าจะเอามาใช้ทำงานส่งลูกค้าเพราะค่าสีผิดมาก และอีกอย่างสารที่เอามาทำสีมันมักจะตกตะกอนตรงหัวพิมพ์ง่ายมาก
ที่ใช้อยู่เป็นของอิงค์แมน ใช้มา 2-3 เครื่องแล้ว หมึกจะแพงกว่าจีนแดงราว 75% แต่บริการหลังการขายดีนะและที่สำคัญสีเพี้ยนน้อยกว่ามาก ซึ่งเราสามารถใช้ทำงานได้
เอาประสบการ์ณมาแนะนำกันครับ ไม่ได้โม้...นะเออ
